Ndonjehere njeriu ka frike dhe nga lumturia qe ndjen dhe ato 10 dite qe per mua ishin perfekte prane te dashurve te mi , ndihesha e perkedhelur dhe e bekuar. Me Bossin tone i cili ishte mbret dhe kavaljer mendoj se vertet arrita te shijoj nje pjese te asaj endrre qe kemi per familjen ideale. Ndoshta ne vendin tone e kemi pak te veshtire te jemi te cliret nga komplekset e aq me pak te shfaqim ndjenjat tona ne publik ndaj cdo xhest vemendje apo puthje e shkembyer me shpejtesi andej e jetoja deri ne thellesi e shume shpesh e gjeja veten duke buzeqeshur si budallai. Vajzat tashme me te rritura mendoj se arrija ti menaxhoja fare mire dhe deri diku i ndjeja bashkepunetore ne gjithe udhetimin. Padyshim qe te duket e pamundur te stresohesh ne nje vend ku mbizoteron pastertia dhe rregulli ku cdo gje duket se eshte ne vendin e vet prej shekujsh e ku secili jetonte per vete. Ndaj eshte e pamundur te kthehesh nga pushimet e te mos ndiesh nje cembim ne zemer pse te mos jemi dhe ne si ata te respektojme vendin ku jetojme dhe ti jemi besnik vetem ndjenjave tona. Nuk dua te zgjohem dhe ca kohe ndaj po i shtrengoj fort keta qe kam keta qe do shikoni me se shumti ne foto dhe qe sme kane bere nje foto te hajrit ;) dhe dua te harroj ku jetojme por thjesht te shijoj keto qe kam... Familjen time...
